️ اندر دلِ ما ... تویی نگارا.. ️️️
. دل من گِرد جهان گشت و نیابید مثالش..
. به تو افتاد محبت تو شدی جان و روانم.. ️️️
. آواز تو بشنوم خوش آوازه شوم..
. آن جاے ڪه عشق آمد جان را چه محل باشد... ️️️
با تو چو تیر راستم تیر مرا کمان مکن
دل در بَرِ من، زنده برایِ غم توست...
️ هر شش جهتم اى جان منقوشِ جمالِ تو...️
شمع رخ او بس است در شب بیگاه من....
بنگر خیالِ خوبش ، مژگان من گرفته ...
مرا چه جای دل باشد چو دل گشته ست جای تو...
خانه گرفت عشق تو ناگه در جوار جان...
. تو را در دلبری دستی تمامَست.... ️️️
به جوی دوست چو آب روان خوشیم
بر جمله خوبان ناز کن ای آفتاب خوش لقا
قصدِ جان ها کند آن سخت دلِ سخته کمان...
اندیشه ام افلاک نیست ای وصل تو کیوان من
خویِ من کِی خوش شود بی رویِ خوبت ای نگار؟
خورانمت میِ جان تا دگر تو غم نخوری ...
هر مردمکش را فلکی می بینم
به دو چشم من ز چشمش چه پیامهاست هر دم
سوگند به نامت که تو آرامِ منی ...
در این برف آن لبان او ببوسیم..️ ڪه دل را تازه دارد برف و شڪر
. بمیرم در وفای تو که تو درمان درمانی ... ️️️
