شب زنده داری هنری بود که رفتنت به من آموخت......
من چشم میگذارم و تو پنهان می شوی و من تا ابد به دنبالت می گردم....
در دریای زندگی که گاه موج خوشبختی و گاه طوفان غم و اندوه همسفرانت هستند خودت را به دست آب بسپار و نگاهت را مهمان خورشید کن که بی هیچ منتی گرمایش را به تو هدیه کرده و نسیمی که لحظه ای تنهایت نمیگذارد و آن گاه پایان کتاب زندگی...