دلی دارم نگارا همچو مجنون
ز هجران و ز غمها گشته پرخون

به چشم عاقلان دیوانه ام من
چو ساقی راهی میخانه ام من

چو شیرین و چو لیلی و چو عذرا
شدم سرمست آن صهبای مینا

دو چشمم پر زغم چون پیرکنعان
ز فرقت بی قرارِ یوسفِ جان

غزلگوی و غزلخوانم ، شب تار
دل از کف داده ای ، مشتاق دیدار

ز هر کس در جهان دل را بُریدم
غم یارم ، غم یارم ، خریدم

به غیرازدوست دل را نیست خواهش
ندارد این دلم ، با هر که سازش

دلم تنگ آمده ، با غم عَجینم
چو برگ زرد پاییزی ،غمینم

مرا جز عشق ، یاری هم نفس نیست
که بی آن عالمی را جز قفس نیست

قسم ، عشق است هم پای سجودم
نشسته رج به رج در تار و پودم

-بادصبا
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
آوای باد صبا