100 متن کوتاه آتش ۱۴۰۳ جدید 2025

بنگر چه آتشی
زِ تو بَر پاست در دلم...

رفته آری، چو شورشِ آتش/ از دلِ خاکِ سینه ی سرکش/
آبِ احساسِ آرزو؛ بی شک/ خانه ی دل، چو نقشِ بر بادی ست/
زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

زندگی وحشتی است در تئاتری که آتش گرفته !
همه به دنبال در خروجی می‌گردند، هیچکس هم پیدایش نمی‌کند، همه یکدیگر را هُل می‌دهند !
بدبخت آن‌هایی که به زمین می‌افتند؛ بلافاصله لگدمال می‌شوند ...

چنین گفت زرتشت :

که سوزانید بدی را درآتش

تا ز آتش برون آید نیکی

پس تو نیز چنین کن



چهارشنبه سوری مبارک

پیش رویم شعله های سرکش است
تا سیاوش وار از آن بگذرم
رقص من اسپند روی آتش است!

قطار رفت،
و این ریل سالهاست..
پیراهن به آتش می کشد.

من دختر پاییزم
از نسل آذر
از جنس آتش

آنکه میرود فقط میرود
و آنکه میماند درد می کشد
غصه میخورد
بغض می کند
اشک می ریزد
و تمام این ها
روحش را به آتش میکشد
و در انتظار بازگشت کسی که
هرگزباز نخواهد گشت
آرام آرام خاکستر میشود

رهگذر داشت به لب سیگاری
گفت آتش داری؟
من نگاهی به دلم کردم و گفتم:
آری

میدانی

دلتنگی

عین آتش زیر خاکستر است

گاهی فکر میکنی تمام شده

اما یک دفعه

همه ات را آتش میزند

عاشق رقص گیسوانت شدم


بچرخ عشق من

تا آتش شوقم شعله ور شود

و آدم اول آتش را اختراع کرد
و بعد جهنم را... چنانکه اول شراب را
و بعد بهشت را

و چنانکه اول فراق را
و بعد برزخ را...

و ما زمستان دیگری را سپری خواهیم کرد
با عصیان بزرگی که درون مان هست
و تنها چیزی که گرم مان می دارد
آتش مقدس امیدواری است...

آرام آرام
آتش به دلم زدی
بنشین که خوش آمدی
رویای من...

روزگار بدی است
درست وقتی در آتش میسوزی
همه به بهانه ی آب آوردن
می روند!
و تو میمانی و سوختن و ساختن ...

رهگذر داشت به لب سیگاری، گفت: آتش داری؟
من اشاره به دلم کردم و گفتم: آری ...

تمام امپراتوری ها از خون و آتش ساخته شده اند.

گفت دوستت دارم
و کسلی جمعه که هیچ
همہ غم های عالم شادی شد ؛
وای که آب روی آتش همین
دوستت دارم گفتن های توست
حضرت دلبر ..!!

پاکت سیگار
خوب است یا بد نمی دانم
فقط یک شعله ی آتش میان من او فاصله است.
روشنش میکنم همین حالا
کام میدهد یا کام میگیرد نمیدانم فقط دنبال گم شدن میان دود سیگار می مانم.


حمید پناهی زاده

باد گرم وزیدن گرفت
ماسکهای کاغذی
در آسمان
به پرواز در آمدند
دلهای ما
آتش گرفت(داغ شد)
کرونا مُرد!

با من از دوزخ نگو
عاشق کجا؟آتش کجا؟
نازنینم
آنقدر ها هم خدا بیکار نیست

شراره‌های اهریمنی نگاهت
به آتش کشید
جانم را

آتش…
به جان خورشید
انداخت و رفت

عشق

به آتش می کشم خود را، همه افکار بیخود را؛

به هر در می زنم اما، تو از من در نمی آیی...!

بنگر چه آتشی ز تو برپاست در دلم

تشنه ام تشنه آغوش تو حتی به گناه
آتشی بر تنم انداز جهنم به درک

قهر است کار آتش گریه ست پیشه شمع

از ما وفا و خدمت وز یار بی وفایی

- بابا...کاش ما هم می تونستیم فرار کنیم... - پسرم...یک درخت هیچ وقت در حال فرار نمی میره...ما ایستاده می میریم

یک خانه وقتی خانه می شود که غذا و آتش را علاوه بر بدن، برای ذهن هم فراهم کند.

شالیکاری آیا
آتش به ساقه های خشکیده کشیده است
یا تو در آن دورها
کنار پنجره داری
خاطراتت را می تکانی در باد !؟

از عجایب عشق همین بس

تنها همانی آرامت می کند که دلت را آتش زده



چهارشنبه سوریت مبارک عشقم

دستانت را به من بده، تا با هم از رو آتش بپریم

آنان که سوختند، همه تنها بودند !



چهارشنبه سوریت مبارک

یاد تو

به آتش می کشد
خنده های کاغذی ام را

بعد از تو
هیچ عشقی آتش به خرمنش نیست

روز آتش نشان بهانه ای است برای تجلیل از آنانی که در میان شعله های آتش، پیام آور ایستادن و سرخ زیستن هستند.

دو قدم پیش بیا! اے قدمت
بر سر چشم!
دو قدم تا کہ تو را تنگ
بگیرم بہ برم!
تو بہ اندازه هر یک
قدمم آتشی و
من بہ اندازه هر یک نفست
شعلہ ورم

یک نفس خندید و آتش بر دلم دلدار زد
با همان لبخند شیرینش مرا هم دار زد

جشن سده با آتش و برافروختن آتش همراه بوده و در ایران باستان آتش بسیار قابل ستایش بوده است. این عنصر شگفت انگیز طبیعت به عنوان یکی از عناصر چهارگانه مطرح بوده است. جشن سده گرامی باد

برخی نمیتوانند زنجیرهای خود را بگسلند.با این وجود میتوانند دوستانشان را رهایی بخشند.باید آماده باشی که خود را در آتش بسوزانی؛اگر خاکستر نشوی چگونه میخواهی نو شوی؟

نیچه | چنین گفت زرتشت

شهر مثل دل من آتش گرفته

شهر را آتش چهارشنبه سوری

و دل من را آتش نگاه تو

پوشه از بار گناهان شده پر حجم بیا
"رمضان” است ، به آتش بکشانیم کمی …

برو زاهد چه ترسانی مرا از آتش دوزخ

منم پروانه عاشق که از آتش نپرهیزم

که آتش را کسی چندان که کاود، بیش تر سوزد

مشهدی

.


دنبال کلماتی می گردم
که بتوانند آتشی را که در جانم شعله می زند برای تو بازگو کنند،
اما در همه ی چشم انداز اندیشه و خیال من، جز تصویر
چشم های زنده و عاشق خودت هیچی نیست. ….

گفتی ز عشق یافت دلت روشنی، بلی

آتش به خانمان زده را،خانه روشن است...

آتش آغوش تو
با بوسه روشن می شود...

در مسیر تو اگر چه هر بلایی دلکَش است
یک نفس مهلت بده؛ این درد اسمش آتش است

وقتی که
رفتی
ریشه عشق
سوخت ،

آتش گرفت
شادی

آتشی که تو افروختی
آتشی ست دوست داشتنی
آتشی ست برای گرما ی وجود
هم تو هم من
گرم می شو یم
شعله می کشیم
شعله عشق
تا هر کسی که نزدیک ما شد
اونیز عاشق شو د
به همین سادگی

ای عِشق!
تو اینگونه چرایی؟!
میکِشی به آتَش دلمان را،
اما نَهایت باز عزیزِدلِ مایی!؟

گاه که اشک پناه گاهت باشدو
سرما در تنت چرخ بزند
هیچ آتشی
دلت را گرم نمیکند
وقتی دل گرم نباشی

ای عشق ٬ پناهگاه پنداشتمت٬
ای چاه نهفته! راه پنداشتمت٬
ای چشم سیاه٬ آه ای چشم سیاه٬
آتش بودی٬ نگاه پنداشتمت

ای دل غمگین نباش
عادت این مردم تا بوده همین بوده
دور آتشی که می سوزی می رقصند

کنار شعلهٔ آتش بیا شعله به جانم زن
که هم جانی و هم جانان وهم جانان جانانی

در جشنِ چهارشنبه ات
دنبالِ آتشی؟!
از من گذر بکن
که سوخته ی تواَم
سورت مبارک و
سال ات به سلامت

خیلی سخت است
به کسی که آتش گرفته است توضیح بدهی
که نباید بِدود.

پروانه شعری سرود
در صراحتِ آتش؛
عشق یعنی:
(( دو بالِ سوخته )).

آتش نشانان دریادلانی هستند که در هنگام بروز حوادث جان به کف و بی محابا دل به آتش می زنند و دل دریایی داشتن یعنی همین
روزت مبارک

زمانی
باید چترت راببندی
بگزاری ازباران خیس شوی
تاآن آتشی که
در دلت شعله ورشده
آرام،آرام،خاموش شود

هم آتشی

هم خانه خرابی داری

با این حال

خانه ات آباد باد ای عشق

خاکسترم گفت
آتش را می بخشم
تبر را هرگز...

آتش زدی قلب مرا من زنده ای جان داده ام
در حسرت آغوش تو ناجور تاوان داده ام

نزدیک تر بیا و به آتش بکش مرا

عمری به انتظار نگاهی نشسته ام

نادر ابراهیمی:

آتش بدونِ دود نمیشود، جوان بدونِ گناه !

ایرانیان شب سرد را به آتش می‌ کشند

به امید روزهای گرم و نیک

بهارتان همچون آتش اهورایی

چهارشنبه سوریتان خجسته و نکو

درخت آزاد هم یک روز هیزم می شود.
طوری بسوز داغ بگذاری روی آتش.

آتش روشن کردم و عهد کردم تا خاموش شدنش دعایت کنم
میدانم به آنچه میخواهی میرسی ، چرا که من هر بار یک هیزم اضافه میکنم !
چهارشنبه سوریت پیشاپیش مبارک

دلدار چنان مشوش آمد که مپرس

هجرانش چنان پر آتش آمد که مپرس

گفتم که مکن گفت مکن تا نکنم

این یک سخنم چنان خوش آمد که مپرس

با خاطراتت هجوم می آوری
وهی آتش به من تعارف می کنی
و من هی نخ به نخ
روشن می کنم درد را
و می کشم . . .

چهارشنبه سوری شب عشق بازی ست

خودت هم نباشی آتش عشقت در دلم روشن است

مثل آتش چهارشنبه سوری

جهان
بدون تو
همان جهنم است
فقط
آتش ندارد