100 متن کوتاه طالب آملی ۱۴۰۳ جدید 2025

خشت بر خشت زوایای جهان گردیدم!

منزلی امن تر از گوشه ی تنهایی نیست...

بخت ما ساییده اند و سرمه دان پُر کرده اند...

خِشت بر خشت زوایایِ جهان گردیدم

منزلی اَمن تر از گوشه ی تنهایی نیست...

این سر که ز اندیشه مرا بر سر زانوست
گر بر سر زانوی تو می بود چه می بود؟

تکیه بر وصلِ تو کردم، گوشمالم داد هجر...

فلک این سنگدلی ها ز تو آموخته است..

کاهگل چون تَر شود بوی خوش آید بر مشام

این رقم زد عشق بر رویِ غبارآلودِ ما

چنان ز روی تو در نور غوطه خورده شبم


که صبح گر بدمد
گویم این سیاهی چیست؟!!

بجز جراحتی !_مرا_از_تو_یادگاری_نیست.!

کجا روم که نمی سازدم هوای دگر...

هر دو را بِهْ که هم آغوش سپاریم به خاک

حسرت و دل دو شهیدند که در یک کفنند

می‌دوختم به قامت حُسنش لباسِ وصف
دردا که اطلس سخنم خوش‌قُماش نیست

می دوختم به دامنِ حسنش لباسِ وصف

دردا که اطلس سخنم خوش قماش نیست!

زُهد و تقوا را تو ای زاهد شفیع خویش ساز

من کسی دارم که در محشر به فریادم رسد....

بینم چو رُخش، گریه ی شادی کنم آغاز

چون ابر که چشمش به بهار افتد و گرید

حال دل می بینم و بر خود ترحم میکنم

همچو بیماری که بیند رنج بیماری دگر

پیراهنی از تارِ وَفا دوخته بودم

چون تابِ جفایِ تو نیاورد کفن شد!

جان دگرم بخش که آن جان که تو دادی

چندان ز غمت خاک به سر ریخت که تن شد

گفتی که از نهانِ دلت با خبر نیم

تو در دلی،کدام نهان بر تو فاش نیست!

تو مپندار که از یار گذشتیم و گذشت