شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
ای کاش کنارم بودی، آنگاه ساعتها به چشمانت خیره میشدم و برایت شعر می سرودم! ای کاش می توانستم از چشمانت غزلی بسازم، که هر صفحه اش در اندیشهٔ هیچ شاعری نگنجد، اما توصیف این همه زیبایی که درونشان نهفته محال است.کاش جایِ چشمان من بودی تا میفهمیدی، چشمانت چه بر سَرِ دلم آورده! کاش میدانستی چشمانت جان که نه، تمامِ مَن است)!...