جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
بلای عشق را جز عاشق شیدا نمی داند به دریا رفته می داند مصیبت های توفان را...
تنی آلوده ی درد و دلی لبریز غم دارمز اسباب پریشانی ترا ای عشق کم دارم...
خاموشی آن چشم سخنگوی ، جواب است...
ماه با آن همه زیبایی و نور افشانیکی فریبنده تر از روی فریبای تو بود...