شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
سهم ایام جوانیتمام سرخوشی ها نازنینم، نوش جانت بادطلوع و آفتاب و روشنی در آسمانت بادمرا یک نقطه از سیاره گمگشته ای کافیستکه مثل اختر چشمک زنان در کهکشانت بادبلا گردان مژگان توام ای باغ سرمستیکه فصل نوبهاران بی قرار بوستانت بادبرایم باز گو اسراری از اشراق چشمت راکه طاق عرش مبهوت دو ابروی کمانت بادبیا تا آنچنان باران بگیرد در هوای توکه دوش کوهساران آبشار بی امانت بادنشان از بی نشانی های عالم ده دل ما راکه لبریز ا...
