پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
ماه، مگر خودش تنهایی را انتخاب کرد؟نه!اما اعتزال را به جان می خَردمی داند که این تنهایی همیشگی نیستبا چشمانی انتظار، منتظر چشمک یک ستارهدر دل ظلمات است.کجای دلت را نورانی تر از تاریکی شب پیدا می کنی؟پس از خلوتت گِله مند مباشاگر قراربود کسی با تنهایی بمیرد؛ ماه، هزاران بارزیرخاک رفته بود!...
