ای همه ی نازِ جهان زیرِ سرِ روسری ات کشته مرا شکنج آن مویِ سرِ فرفری ات از همه عالم به درم گر تو مرا نگه کنی تو شده ای شمسِ جهان و دل شده مشتری ات ای همه ی شعرِ جهان ریخته در کنجِ لبت خنده کنی بوسه زنم...