«بردار پای خود را» از عشق نا امیدم، بردار پای خود را کی طعم آن چشیدم، بردار پای خود!! کردی چه صورتم را، در زیر پا لگد کوب از صورت سپیدم، بردار پای خود را هرگز نبوده یوسف، در خانه ی زلیخا خود جامه را دریدم، بردار پای خود را...
