پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
به طرز اشتباهی غم انگیز ام. انگار که غم را قاف نوشته باشم یا انگیز را با ذال. انگار چشمانم به تر بودن؛ قلبم به تپیدن اندوه؛ و ذهنم به فکرهای آزار دهنده؛ عادت کرده باشد. انگار خوشی ها مانند یک آبنباتِ شیرین، عمرشان کوتاه است؛و بعد دهانم، مزه ی فلزِ زنگ زده ی نگرانی هایی، که زیر اشک مانده باشند،به خود بگیرد . - کتایون آتاکیشی زاده...
