به طرز اشتباهی غم انگیز ام.
انگار که غم را قاف نوشته باشم یا انگیز را با ذال.
انگار چشمانم به تر بودن؛
قلبم به تپیدن اندوه؛
و ذهنم به فکرهای آزار دهنده؛
عادت کرده باشد.
انگار خوشی ها مانند یک آبنباتِ شیرین، عمرشان کوتاه است؛
و بعد دهانم، مزه ی فلزِ زنگ زده ی نگرانی هایی، که زیر اشک مانده باشند،
به خود بگیرد .
- کتایون آتاکیشی زاده
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
