پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
من زیاد به اهل قبور و به عبارت خودم بیداران و زنده هایی که دیگر بعد مکان و زمان ندارند سر میزنم به خصوص شهدای وطن، فارغ از اعتقادات مذهبی .....وقتی به نوشته های روی سنگها نگاه میکنم اولین چیزی که به ذهنم میاد اینه که خوشا به سعادتتون که چه باشکوه این دنیا رو ترک کردید ...حالا خوره ذهنم شده ،فرداها ما بمیریم ،آیندگان اگر از روی قبور ما گذر کنند چه خواهند گفت ؟؟!!خواهند گفت : اینها بی عرضگان و بردگان مدرنترین عصر حاضر بودند ؟ یا اینان همانهایی...
اگه دلت نمیاد خیانت کنیاگه دلت نمیاد دل بشکنیدلتنمیاد دو رو باشی آدمارو بازی بدیاین اسمش بی عرضگی نیستاسمش اصالته......
اصالت یعنی ، نتونی به کسی خیانت کنی ، نتونی دل بشکنی ، نتونی دورو باشی ، نتونی آدما رو بازی بدی و ...یعنی برای خودت یک چهارچوبِ محکمِ اخلاقی داشته باشی . چهارچوبی که خودت با جهان بینیِ خودت ، برای خودت تعریف میکنی .بنابراین ، کسی که چهارچوبِ اخلاقی داره ، اصالت داره ...اصالت رو نه میشه به ارث برد ، نه میشه خرید ، نه میشه اداشو درآورد ، و نه میشه با بَزَک و دوزَکِ ظاهری بهش رسید ...اصالتِ واقعی ، به محیطِ زندگی ما ، تربیت و تلاشِ فردیِ...