تو را دارم و جهان به کامِ من است.. دگر چه خواهم از دنیا که کبوتر عشق نشسته به بام من است...
به خورشید نگاه کن️ به باغچه و درخت واطلسی و رقص پروانه... به روی شانه های گل بنگر به صبح که از راه رسیده تا من دوباره عاشقت شوم. ️️️
می توان با دست های تو گره از کلاف دلتنگی باز کرد و بافت هزار رویایِ در آغوش کشیدنت را.. باید از سر گرفت هر شب رج به رج خیال آمدنت را.... ️️️
یک تو باید باشد که در حجم اندوه دنیا... در آغوشت بگیرد و خیالت را از تمام غم ها راحت کند... یک تو که به اندازه تمام جهان دوستت بدارد... می فهمی،به اندازه تمام جهان...
