حسرت لبخند نغمه کن با من شوریده شکر خندت را لحظه های شب بارانی الوندت را بگشا پنحره ای را به تماشای خیال چاره کن بغص تب آلوده ی دربندت را به کجا سر زنم ای نخل بلندای امید تا ببینم قد و بالای برومندت را ؟ کو نشانیکه بگیرم...
