پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
خط پایانی این مرثیه( در سوگ فاطمه زهرا ع)چه کنم بعد تو این بی سروسامانی رادرد تنهایی و شب های پریشانی راماه من وقت غروب تو و اوضاع سکوتسر کنم بی تو چسان عمر گران جانی راهر سحر عطر تو از پنجره ها می پیچدتا مصفا کند این خلسه ی یزدانی راکاش میشد که به سبابه اسرار نشانخود هویدا بکنی سلسله گردانی راخطبه از نام فدک آوری و تازه کنیبار دیگر به همه حیله سفیانی رابنِشین تا خط پایانی این مرثیه تابه تماشا بکشم واژه ی مید...
