سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
در سایه سار سرو تو دارم سعادتیسرمایه ی شفاعت صبح قیامتیعطر بهشت می دهد آنجا که نام توستیعنی بهشت دارد از عطرت حلاوتیشان نزول قدری و با تو مقدر است بیچاره آنکه با تو ندارد قرابتیپروانه ای که از دل آتش حذر نکردحتی نکردی از تب غم ها شکایتی تو کوه صبر هستی و چون قله سر فراززینب گرفته از تو چه صبر وصلابتی قدسیه ای که زهره ی زهراست نام توقدسی ترین فرشته ی عرش کرامتیبانوی نور و آیه ی ری...
قدری بمان ای سوره قدرم که تنهایمای قل هوالله احد بر روی لبهایمتو روشنایی فلک شان نزول نور ای لیله الاسرا بمان بانوی غم هایماعظم کلیابی بانوی کاشانی...
میخواستند از او نماند یک نشانی غافل از این که تا ابد زهرا است زهرااعظم کلیابیبانوی کاشانی...
حضرت زهرا س شهادتطلیعه فاطمیهباز هم دل، بی قرار روضهٔ مادر شدهباز حرف صورت و سیلی و میخ در شدهبازهم آتش به جان ما رسیده از دری کز غم سوزاندنش چشم دو عالم، تر شدهحرف، حرف بغض و کینه از علی بوده فقطآتشی کز کینه، پنهان زیر خاکستر شده فاطمیه شد، مرور خاطرات درد و داغعلت کون و مکان، تنها و بی یاور شده فاطمیه شد که دل بر منبر اندوه و اشک روضه خوانِ رنج های دخت پیغمبر شدهمهدیِ صاحب زمان دارد به لب شور و فغانآسمان از...
خط پایانی این مرثیه( در سوگ فاطمه زهرا ع)چه کنم بعد تو این بی سروسامانی رادرد تنهایی و شب های پریشانی راماه من وقت غروب تو و اوضاع سکوتسر کنم بی تو چسان عمر گران جانی راهر سحر عطر تو از پنجره ها می پیچدتا مصفا کند این خلسه ی یزدانی راکاش میشد که به سبابه اسرار نشانخود هویدا بکنی سلسله گردانی راخطبه از نام فدک آوری و تازه کنیبار دیگر به همه حیله سفیانی رابنِشین تا خط پایانی این مرثیه تابه تماشا بکشم واژه ی مید...
و آن شب... کوچه را گریاند خانم! خدا هم در غمت واماند خانم! صدای بال جبراییل آمدنماز آخرش را خواند خانم...تمام یاس های شهر بی تو مرا در اشک می سوزاند خانم! مرا چون کوه می دیدی همیشهغمت این کوه را لرزاند خانم! حریف غیرتم دریا نمی شد!کسی مشت مرا خواباند خانم! زمین قدر تو را هرگز نفهمیدخدا این را به من فهماند خانم! تو را ای کاش دست رسم تقدیر به دنیا باز می گرداند خانم! غمم را در نبودت چاه فهمید!علی بعد از ت...
کُنَّا کَزَوْجِ حَمَامَةٍ فِی أَیْکَةٍمُتَمَتِّعِینَ بِصِحَّةٍ وَ شَبَابٍدَخَلَ اَلزَّمَانُ بِنَا وَ فَرَّقَ بَیْنَنَاإِنَّ اَلزَّمَانَ مُفَرِّقُ اَلْأَحْبَابِمن و تو همانند دو کبوتر بودیم در یک آشیانه از نشاط؛ سلامتی و جوانی بهره می بردیم دیگر روزگار است که آمد میان من و تو جدایی انداخت همانا روزگار جدا کننده عشاق است🖤کتاب عاشقانه های علی و زهرا سلام الله علیها اثر دکتر سادات رضوی به نقل از دیوان امام علی علیه السلام ج ۱ ص ...
👌متن نوحه شهادت حضرت فاطمه زهرا(س)یا فاطمه ما آمدیم بهرِعزایتقبری نداری تابیائیم درسرایتباآه وزاری، اَندرعزاییمماسینه زن ها،اندر نواییمیافاطمه توپاره ی جانِ پیمبرگشتی شهید،بهرِولایت، بهرِحیدرماچون حسینت، صاحب عزائیمماچون حسن جان،اندرنوائیموقتی که دیدی بسته شد دستانِ مولاکردی دفاع ازشوهرت درپیشِ اعدازخمی به سینه، پنهان نمودیایثارخودرا،اینسان نمودیوقتی دعاکردی خدا جانت بگیردیعنی که الان فاطمه راحت بمیردطفلان ناگه ،لَرز...
#شعر حزین امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فراق حضرت زهرا(س)حَبِیبٌ لَیْسَ یَعْدِلُهُ حَبِیبُ وَ مَا لِسِوَاهُ فِی قَلْبِی نَصِیبٌ حَبِیبٌ غَابَ عَنْ عَیْنِی وَ جِسْمِی وَ عَنْ قَلْبِی حَبِیبِی لاَ یَغِیبُعشقی که دنیا دیگر مثل آن عشق ندارد معشوق من کسی ست که همانندش پیدا نمی شود و جز او هیچ کس سهمی از قلبم ندارداگر چه کسی که دوستش داشتماز کنارم 🥀رفته است اما!!!هرگز از قلبم بیرون نخواهد رفت🖤...
چشماتو به روی من نبندزخماتو خودم می بندم بخندآه بکش ولی بمونکه همین آه دلگرمیمهدست به پهلو توی خونهکه میری راه دلگرمیمه دنیام فاطمهمیخوای داد بزنم تا همه بشنون تنهام فاطمه نمیتونم بایستم از بعد اون روز رو پام فاطمه می بینی تو جوونی چه جور میلرزه دستام فاطمه خانومم نرو قسم میدم تو رو...
بدان بدون تو دیگر در این زمانه کسی به غیر چاه علی را صدا نخواهد کرد...
خرمای نخلستان من خرما ختمت شد همسایه ها خوردند و خندیدند و رفتند...
یا زهرا (س)، ای مادر معنوی تمام شیعیان جهان، در روز شهادت شما دلم مانند پهلویتان شده است. میخواهم دستِ دلم را بگیرید و دعایش کنید. آخر میگویند دعای مادر، معجزه میکند. برای فرزند کوچک روسیاهتان معجزه کنید....
مادر دوبخش است: «ما» و «در»... و قصه یتیمی «ما» از کنار «در» شروع شد....
یار پهلو شکسته علی به سوی پدر کوچ میکند. یار و یاوری که رونق خانه علی و قوت زانوان اوست، دارد پر میکشد. اجرک الله فی مصیبتها......
آه زهرا تا ابد جاری بوددست مولا تشنه یاری بودچون علی شد بی کس و بی هم نفسگفت یا زینب به فریادم برسایام فاطمیه تسلیت باد...