پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
نوازندهآنگاه که زبان از شادی باز میماندخالتور نواز خیابان شیک؛سخن آغاز میکند.در گوشه دیلمان،و رنگ قاسم آبادی؛تا دمی از جنگ حزن بکاهد.با زخمه سازی،که از پنجره ی عشق می تراود؛سکوت نشسته بر چهره ی سبزه میدان میشکند.نوازندهچه زیباشادی و خنده فرو برده را؛بر لب خیابان شیک و سبزه میدان می نشاند.و شادمانی خشک شده را،چه باشکوه؛شکوفا میکند...!حسن فانیدره حلزون ها...
