متن دره حلزون ها

پیری

آتشینِ، بوسه اش
گرمی نداشت
آرواره ی بی دندان او
گاز زدن جویدن را
آرزو کرد،
برایش
برای خندیدن
بی چاره میشود
مجبور است
با دست پوست استخوانی اش
دهانش را بپوشاند!
خود سانسوری خنده؛
پایان شادمانی نیست.!
برق لبخند در اولین دیدار
تا آخرین نگاه؛
در خاطره ی...

نوازنده

آنگاه که زبان از شادی باز میماند
خالتور نواز خیابان شیک؛
سخن آغاز میکند.
در گوشه دیلمان،
و رنگ قاسم آبادی؛

تا دمی از جنگ حزن بکاهد.
با زخمه سازی،
که از پنجره ی عشق می تراود؛
سکوت نشسته بر چهره ی سبزه میدان میشکند.
نوازنده
چه زیبا
شادی...