من این شهر را از بَرَم درست مثل کفِ دستم و هیچوقت یادم نمی رود در کدام نقطه ی این کفِ دست بود که دیدمت و شدی یکی از خطوطِ پیشانی ام عمیق ترین خطَّم عزیزترین خط... .
