پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
خوبی هایت را که فراموش کردند؛بر محبت هایت که چشم بستند؛ماندنت را سر کوفت و خواستنت را مُهر احتیاج زدند،دلگیر نشو...بند وابستگی ات را بِبُر،و بگذار بروند!سردی که ببینند،کم محلی را که تجربه کنند،دلشان برای نبودنت تنگ میشود...ولی توخنجرِ بی تفاوتی ات را برای آن روز تیز کن...!...
