سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
من کشاورزم،دهقان از هرکس دیگری، بهتر می داند کە تمامی زبان ها و گویش های جهان زیباستاو، صبحگاهان در گذر رسیدن به مزرعه خواهد دید؛گنجشک با زبان خودش می خواندگربە با زبان خودش می خواندو فقط این تویی که قادر نیستی با زبان خودت، آواز سر دهی!و آن زمان پی خواهی برد که چە بسیار از حیوان پست تر آفریده شده ای...شعر: بختیار علی برگردان: زانا کوردستانی...
قصه ی دیوانه در زنجیر آمد در میان زلف دلدار و دل دیوانه ام آمد به یاد سامانی...
