پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
دگر هیچیک حرف دگر مانده بگوئیم و دگر هیچدست از سر دیوانه بشوئیم و دگر هیچدر گسترده قامت و زیبائیت ای باغدلداده به یک شاخه موییم و دگر هیچکی می رسی ای خاطره ی سبز بهارانتا در تب و تاب تو بروئیم و دگر هیچخاریم و سر راه تو روییده که روزیاز نافه مشک تو ببوئیم و دگر هیچچون می گذرد فرصت بی رونق ایام!جامانده این راز مگوییم و دگر هیچدر صحنه بی رونق عالم چه خبر بود؟ما آمده ایم از تو بجوئیم و دگر هیچ ...
