سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
هیچکس در روز سختی در کنار من نماند سایه هم تا بر زمین خوردم مرا تنها گذاشت...
شادی عشاق جز با سوختن ممکن نشد .. ...
هر که قدری شاد می گردد به بالا می پردبس که بر روی زمین خرسند بودن مشکل است...
بس که در تمرین مستی پای ما لغزیده بوداز صراط آسوده بگذشتیم و زاهد باز ماند.......