در این روزگار عجیب؛ هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست... که نه بدها تا ابد بد میمانند... نه خوب ها تا ابد خوب... که هیچ چیز،که هیچ کس: آن گونه که به نظر میرسد نیست...! که نمیشود روی هیچ چیز؛ که نمیشود روی هیچ کس؛ حساب کرد....
دلم برای کودکی ام تنگ شده.... برای روز هایی که باور ساده ای داشتم، همه ی آدم هارو دوست داشتم.... مرگ مادر«کوزت»را باور می کردم و از زن «تناردیه»کینه ی سختی به دل می گرفتم و بغض را ه گلویم را می بست مادرم که به بیروت می رفت می...
