خطای کافری کسی که واله و بی راه و چاره بود ای دل میان شهر غزل ها چه کاره بود ای دل ؟ مرا که عرصه به جر کوه سنگ خارا نیست و دل که لایق درمان نمی شود هرگز ◇◇◇ به هرچه واژه ی چشم انتظار نالیدم به عمر...
