متن انتظار

دوبیتی

دمادم غرق خاطرخواهی ات من
همیشه عاشق همراهی ات من

تو اقیانوسی و من برکه ای خشک
خودت ماهی و حوض ماهی ات من

♤♤♤

به من گفتی که همراهم بمانی
چراغی بر سر راهم بمانی

فدای بخت و اقبال بلندت
برای عمر کوتاهم بمانی

♤♤♤

تو را در...

نه مکان

نه زمان

از هیچ‌یک

خیری نرسید به ما

ما عقربه‌ها

که در تُنگِ بی‌حوصلگی

شناکُنان

به دورِ خود می‌چرخیم.

خانه را بوی انتظار گرفته است

بوی شورِ خستگی

بوی موجِ بی‌وطنی...

قانون انتظار می گوید منتظر
هرچی باشی همان وارد زندگیت میشود......

آدینه،
فاصله‌ی میانِ نفس‌های زمان است
و انتظار،
نخ تسبیحی که دانه‌هایش
همگی به نامِ تو ترانه می‌خوانند.

آدینه
قصه‌ای ست که آغاز می‌شود
ولی پایانش
همچنان در هاله‌ای از شبنم
پنهان است.

این هفته نیز
در گذرنامه‌ی روزهای خالی
مهری نخورد.
و رفت.

من مانده ام و
چمدانی پر از بلورهای انتظار...


در آستانه‌ی ایستگاهی دیگر
به انتظارِشنیدنِ آوایی
که از دلِ شب
سر بر آورد.

دلم پرنده‌ای است.
با بال‌های شکسته....
در قفسِ روز های تکراری....
آواز می‌خواند...
برای خورشیدی که غروب کرده.
برای،ماهی که نیست .
برای ستاره‌ای که خاموش شده.
برای باران که نمی بارد.
و برای نسیم....
برای قاصدک.
قرار بود
پیغامِ بازگشت بیاورد.
ومن
همچنان چشم در راهم 😔

دو فنجان حرف داشتم
در تلاطم سکوت
از دهان افتاد
حالا، در بستر کافه‌ی انتظار
من مانده‌ام
و انتهای روزی که
غزل داغ نبودن
در گوش افق
زمزمه می‌شود

در انتظار نسیم‌ قدم‌هایت
چشم‌ها نشسته
در انحصار جاده
و لحظه‌ها ورق می‌زنند
حسرت هوای حضور‌ت را
بر قامت نگاهی
که سایه‌های سکوت
بر سر ثانیه‌ها
آوار می‌شوند

در انتظار آمدنت
لحظه‌هایم را کشتم
حالا مرا
به قصاص محکوم کرده‌اند
بی‌آن‌که بدانند
من در تمام نبودنت
هر لحظه
جان می‌دادم

✍🏻 عسل صحاف قانع

باورت می شود کنار تو می توانم به میخ های اسیر شده در دیوار هم بخندم؟ هربار صبح که چشم هایم بار دیگر سعات دیدن پیدا میکنند و قلب نحیفم فرصت زیستن دوباره می یابد؛ همه چیز با من در صلح است و کائنات نوازشم میکنند....

چه رویاها که آمدند و تو نیامدی
شبم گذشت و ماه آمد،
تو بر فراز نیامدی
دلم به شوق تو تپید و عمر من به ناز رفت
هزار بار جان رسید به لب و تو نیامدی

شب‌ها به امید صدای قدمت

تا صبح با سایه‌ها حرف می‌زنم

دستاری از شقایق برداشته‌ام
و آن را از خون دلم پر نموده‌ام
می‌خواهم در آن
با هزاران جان
اشکِ انتظار ببارم

خشکیده بر لبانم لبخند مهربانی..
کز شوق خنده هایش عمریست بیقرارم

در نبودت
دوستت دارم ها
در تارهای صوتی ام گیر کرده اند
عنکبوتی
که هر روز زندان جدیدی می بافی
برگرد
و روی نعش صدایم
کاغذهایی از اشعار سپیدت را بیانداز

تا ڪے بـہ בلم حسرت בیـבار تو مانـב،
تا ڪے نگهم چشم بـہ راہ تو بمانـב.

خنده بر لبهای تو هر وقت جاری می‌شود
حال واحوال دلم سبز و بهاری می‌شود

اشک شوقم می‌چکد هربار می‌بینم تورا
تو میایی گونه هایم آبیاری می‌شود

از بلور چشم تو ، ای در نگاهت آفتاب
باز صحن قلب من آیینه‌کاری می‌شود


از کنار عشق نابم ساده نگذر هیچ وقت...

وقتی پاییز میشود
من صدای قدم هایت را می شنوم
از پله های زمان می آیی
با روزنامه ای در دست
و کلاهی بر سر
در آستانه ی در می ایستم
تا سردی ات را به گرمی بگیرم
اما تنها باد است
که از لای در می پیچد
و موهایم...

نه هرکه صید تو گردد اسیر تر شده است
اسیر خاطر تو گوشه گیر تر شده است

گمان کنم که گذر کردی از حوالی ما
که عطر کوچه ی ما دلپذیر تر شده است

جوانیم همه صرف نگاه عشق تو شد
نگو که عاشق دلخسته پیرتر شده است

برای دیدن...

آقای آدینه های انتظار !!!!
سالها ست ساعت دلواپسی را کوک میکنیم به وقت آدینه.
تمام دلخوشی ما همین آدینه است.
که بخوانیم تو را با ندبه ای ، با دعایی...
أَیْنَ الْخِیَرَهُ بَعْدَ الْخِیَرَهِ ؟ أَیْنَ الشُّمُوسُ الطَّالِعَهُ


عمری ست چشم به راهت هستیم...

عصرهای آدینه دلگیر اند با...

دلم تنگ شده است…
مثل ماهی برای دریا ...
مثل پرنده برای پرواز..

تنگ تر از پنجره‌هایی که به باران نگاه می‌کنند.

عشق تو،
مثل نفسِ گرمی است
که در حنجره ی یخ‌زدهٔ صبح جاری می‌شود.

کاش می‌آمدی…


من و تو،
دو نقطه بودیم در یک سطر بلند…
حالا فاصله،...

خوشا چشمی...
ڪـہ از شوق رسیـבن بـہ نگارے خیس باشـב.

پاییز قول داده بود که مرا مبتلا کند

نیمۀ آبان است من خسته ام از انتظار
انگار چیزی در هیچستان دلم کم است
وگرنه من آدم خانه نشینی نیستم

من و تو
دو صفحه
از کتابی نانوشته ایم
که خود را
نخواهیم شناخت
در وهله ی اول
تا باد
با لهجه ای خاص
پایین تر از پل سیدخندان
ورق زد اسمت را
که با لمس حرف هایت
از خواب سنگ برخیزم
کلمات روشن را
بی کم و کاست
در...