پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
نیستی نبض واژه ها کند می زند ......
اگر بدانی بانو ...تا چه اندازه لذت بخش است که من روی مبل بنشینم و تو هم روی زمین بنشینی و من موهای تو را شانه کنم موهای سرکشت را ببافم وقتی به سوی من برمی گردی تو را در آغوش بگیرمبگویم چه ناز شدی عزیزترین بانوی دنیا ...!و بعد پیشانی تو را ببوسم شاید لذت بخش ترین لحظه ، در گوشه ی دنجی که از آن من و توست، همین لحظه باشد شاید روزی بیاید...شاید ...!...
به مسلخ می برد هر شب مرا رویای آغوشت...
به مسلخ می برد هر شب مرا رویای آغوشت !...
