سلاله گل ها روزی که روی خاک زمین آشیانه من شد چیزی شبیه کوه وزین بار شانه من شد سیاره ای که رشته ای از طره های عالم بود بین مدار شک و یقین بام و خانه من شد آنجا که ذره ذره هستی شکسته تر میشد منظومه های خلد...
