دامن ریگ روان را خار نتواند گرفت
دست خالی ماند هر کس دامن دنیا گرفت
صائب...
پاییز در باد
یاد تو بر لبانم
غم را می برد...
وقتی نباشی
جهان
خالی تر از همیشه است...
هرچه بگویم
نمی گوید
آنچه
چشم هایم به تو می گویند....
در میان همه ی کلمات
تنها نام تو
معنای زندگی ست...
هر قدمت
ردپایی از رؤیا
روی خاکِ این روزگار...
...
فیروزه سمیعی...
نفس هایت
نبضِ بی قراریِ من
فیروزه سمیعی...
گم شدم
در سکوتِ نگاهت
بی آنکه
راه بازگشتی باشد...
با تو
هر ثانیه
بی نهایت می شود
فیروزه سمیعی...
حالا دیگر تو نیستی
اما من
با خیال حضورت
جرعه جرعه می نوشم
از تلخی و شیرینی
این عشق که نمی میرد...
🍃☘️پاییز و شراب و عشق همراز شدند
در لحظه ی دیدار تو آغاز شدند🍃☘️
...
...فیروزه سمیعی🍂✨...
