چهارشنبه , ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳
به اسم مادرم قسم برا عمو دلواپسمعمه دعا کن که یه وقت به قتلگاه دیر نرسمکربلا سراسر همه اشک و آهنوبت علمداری عبداالله...
هجوم نیزه ها رو دیدمصدای نالتو شنیدمبا بال بسته پر کشیدمبه طرف قتلگاه دویدمدوان دوان میامنفس زنان میاممیرم عقب ولی تا پای جون میامعمو دوان دوان بیا زنده بمون بیاعمو منم مثل داداشم محال که ازت جدا شمدارم میام به پات فدا شم شهید آخر تو باشموای داره می بره نفسم خدا کنه دیر نرسم...
