شال ماتمت آبرو به من داد موج پرچمت دل را داده بر باد قصه ی غمت دریای نگاهم اسم اعظمت از لبم نیفتاد تویی که جلوه تا بی کرونه داری تو سینه ی من فقط تو خونه داری قد تموم عالم دیوونه داری ارباب خوبم ماه عزات رو عشقه ارباب...
هرچه گفتیم جز حکایت دوست در همه عمر از آن پشیمانیم /ما از تو به غیر تو نداریم تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده /صد بار اگر علقمه را فتح کنم هر بار دوباره تشنه برمیگردم/ کس پیش تو دم ز زور بازو نزند کو آنکه مقابل او...
ما با تو اومدیم که آخرش برات بمیریم فقط تویی امیر و ما فدایی امیریم ما اومدیم و دست خالی از درت نمیریم باید تقاص خون اکبر و بگیریم من دختر شاه خیبر شکنم من آینه زهرا و حسنم اون کس که برا تو میمیره منم اذن بده که خقمو...
تو خیمه هنوز من سر لشکرتم بی تاب لب خشک اصغرتم من خواهرتم جای مادرتم
من کجا در بین خون و خاک دنبالت بگردم آمدم تا دور جسمِ بی پر و بالت بگردم پا به پای من آمدند می آمدم و میزدند آواره شدم وای حسین ای شاه کفنت کو عقیق یمنت کو بگو پیروهنت کو تنت کو
ابالفضلِ با وفا؛ علمدار لشکرم ●♪♫ مه هاشمی نسب؛ امیرِ دلاورم ●♪♫ شاه با وفایی و شهید کربلایی و شاهدِ بزمِ مایی و ●♪♫ شمعِ خدا نمایی و شورش سینه هایی؛ یا ابالفضل… ابالفضل… ●♪♫ ابالفضلِ با وفا؛ علمدار لشکرم ●♪♫ مه هاشمی نسب؛ امیرِ دلاورم ●♪♫ چشمِ دلگشایی و...
گل امید آسمون که شده قامتت کمون تویی شادیه خونمون مادر بمون شده کاره شبونمون ناله و آه و اشک و خون تا نشه تیره آسمون مادر بمون هنوزم این سؤاله برام که سیلی توی کوچه چی بود هنوزم این سؤاله برام چرا شده صورت تو کبود همیشه پیش چشممه...
اگه بره سرم رو نیزه ها فدا سر تموم بچه ها پاشو برو عزیز برادرم کسی نره به سمت خیمه ها از غصه آب شدم خونه خراب شدم شرمنده زینب و روی رباب شدم مادر اومده بالا سرم غرق خون شده پا تا سرم محشری شده برا سرم
صد دانه یاقوت دسته به دسته بر روی دست و پایم نشسته صد داغ دیده دسته به دسته کنج خرابه یک جا نشسته
دیوونه منم عاشقی که دلخون منم آقا تویی و اون که پریشون منم مجنونم و اون که پای تو می مونه منم
هجوم نیزه ها رو دیدم صدای نالتو شنیدم با بال بسته پر کشیدم به طرف قتلگاه دویدم دوان دوان میام نفس زنان میام میرم عقب ولی تا پای جون میام عمو دوان دوان بیا زنده بمون بیا عمو منم مثل داداشم محال که ازت جدا شم دارم میام به پات...
ببین دل زار زینب نگاه و اصرار زینب تو راهی از خیمه شدی و من از قفا مرو کجا امیر و سالار زینب سایه ی رو سرم چه کنم با آتیش جگرم چه کنم یه زن تنهام با حرم چه کنم
یه قلب مبتلا تو این سینه ام مریضم و دوا ابا الفضل سینه ی ما سینه زنان وقفه موقوفه ی اقام ابا الفضل
حیدر حیدر اول و آخر حیدر حیدر حیدر ساقی کوثر حیدر حیدر حیدر ای مظلوم فاتح حیدر حیدر فاتح خیبر حیدر
خدا مرگم بده چه لب های پر از خونی خدا مرگم بده چه موهای پریشونی خدا مرگم بده چه اوضاعی چه مهمونی نه فرشی و نه چراغونی و نه سر دارم و نه سامونی به ما سر زدی سر زده اومدی کو بدنت مگه پر زده اومدی
تو رفتی و بی تو زندگی برام عذاب شد تو رفتی و زینب بی تو ذره ذره آب شدمیای دنبالم تو رفتی و دنیا رو ی سر من خراب شد وای بد حالم وای بد حالم شکسته بالم وای بد حالم شکسته بالم میدونم امشب میای دنبالم میای دنبالم
وقت جدایی رسید باد مخالف وزید از شرر داغ تو پشت برادر خمید
به سمت گودال از خیمه دویدم من شمر جلوتر بود دیر رسیدم من
کنار علقمه شلوغه، حسین تنها بین لشکر رو دامنش گرفته ارباب، سر شکسته ی برادر امیر لشکرم بلند شو، بی تو کجا برم بلند شو پاشو ببین که بی حیا ها، دارن میرن حرم بلند شو سر مگه با تبر شکسته، چیشد که اینقدر شکسته دست تو از بدن جدا...
شب اول محرم سینه زنت آرزوشه با دستای یه پیرغلامت پیرهن سیاه بپوشه تو کوچه ها با پرچمت امید به زندگی میاد دوباره بوی نذری از روضه های خونگی میاد سلام بر پرچم و علم سلام بر شعر محتشم سلام بر محرم
