ترشرویی نکن ای سیبِ دلآزارِ دلم، که لبِ خندۀ تو، شهدِ بهار است هنوز! در نگاهت، شکرستانِ غزل میروید، پرتقالیست جهان، بیتو اگر لب نخندد!
