متن نگاه عاشقانه

نگاهت، در دلم، گردیده روشن؛

صفا داده، به جانم، همچو گلشن؛

من از: حسّ نهانِ جان سرایم:

فدایت، شورشِ جامِ دلِ من!

صبح و، تپش و، شورشِ احساس، چه زیباست!

بر میزِ عسل، دسته‌گُلِ یاس، چه زیباست!

وقتی که دلم، پُر شود از: قهوه‌ی چشمت،

در باغِ نگاهت، گلِ الماس، چه زیباست!

ای کاش، نگاهت بزند، چشمکِ احساس؛

تا در پرشِ چشمِ دلم، برق زند، مهر!

به دل تابید، خورشید نگاهت

سرورِ مهربانی، از پگاهت

ز نور و روشنای مهرِ تو شد

تمام حسّ قلبم، سر به راهت

در پگاه عشق
مهر نگاهت
گاه
عسل عاطفه
و گاهی
قهوه‌ی احساس
می بارد
در فنجان قلبم
و من
دلگرم می‌شوم
روزی دوباره را
تا هماره‌ی سرزندگی

دل‌باخته‌ی چشمِ تو شد، شورشِ قلبم؛

چشمک بزن و مهر بدم، بر تپشِ دل!

با هر نگاهِ عسلی‌چشمانِ نازت

شیرین شود، مثلِ عسل، کامِ درونم!

طلوع کن بر دشتِ احساسم؛
تا از مهر نگاهت،
در من،
عشق طلوع کند!

نگاهتو دیدم تو هم توی نگاهمی...!

من این صبح قشنگی را؛
که سرشار از گلِ مهر است،
به حسّ مهربانی،
در نگاهت،
می‌کنم تقدیم!

وقتی نگاهِ مهر، می‌تابی به قلبم،

می‌گردد احساسِ دلم، دلگرم و خرّم!

در نگاهم برقِ شادی می‌زند چشمک ز نو

چشمه‌ی دل می‌زند برق از تو چون دریای شید

تا نگاهِ دلِ دیوانِ غزل، یارِ من است،

گفتن از موجِ جنون‌زای عطش، کارِ من است

من خط خطی می‌شوم هر روز:
در سکوتِ نگاهم؛
در چروکِ چشم‌هایم...

با نگاهِ مهربانت، مِهرزا می‌گردی‌و

بارشِ احساس را، بی‌انتها می‌آوری!

می‌خوانم احساس تو را،

در لابلای هر نگاه!

هرکجا، سازم رها، موجِ نگاه،

باز هم، چشمِ دلم، سوی تو هست...

رویای صفایی‌ست که وصفش نتَوان
احساسِ خوشی دست دهد، دیدنِ آن

با چشمِ نهان، خوب نگاه کن؛ ببین
زیباییِ نابی‌ست به هر جای جهان

به‌ ژرفای نگاهِ رازِ رویا

به دنیا بنگر و، رویاسُرا شو

نگاهِ آبیِ نیلوفرِ احساس،

در تابشِ طلاییِ مِهرِ مهربانی،

همراه با،

پیچشِ سرخابیِ عطرِ عاطفه،

می‌سراید،

سروادِ سبزِ سرزندگی را...

از جاریِ اضدادت، در جامِ روانِ من

گاهی، به سرِ آبم؛ گه آتش و گاهی باد

آباد شود قلبم، گاهی به نگاهِ تو

با تیرِ غمت هم گه، حسّم رود از: بنیاد

وقتی توو دل می‌پیچه
موجِ صدای گریه
وقتی که من محو می‌شم
تویِ هوای گریه
وقتی که من ذوب می‌شم
تویِ فضای گریه
وقتی که من می‌میرم
با هوی و های گریه
دیگه می‌دونم برات
یه کاهِ رفتنی‌اَم
می‌خونم از توو چشمات
نگاهِ رفتنی‌اَم
دیگه باید بدونم
نمی‌خوای پیشت بمونم...

عشق
احساس است
ایمان است
پرتویی‌ست از نگاه خدا
که در وجودمان شعله می‌کشد

می‌نویسم، عشق را در دفترم

با نگاهِ خیسِ چشمانِ ترم!