من دلم روشن است روزى تو از راه مى رسى کوچه عطر تو را مى گیرد دیوار گل مى دهد پنجره عاشق مى شود و خانه ام خوشبخت آن روز براى تمام خستگى هایم یک صندلى روبروى تو کافى ست . . .
