پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
فائزه|✍🏻زندگی نشان می دهد همه چیز از دست رفتنی است.آدم هاتعلقاتدوست داشتن ها و همه ی خاطرات خوبمانکه به مرور کمرنگ و کمرنگ تر می شوندمثل خنده هایمانگریه هایمانبوسه ها،هم آغوشی هایمان و حتی تاصبح بیدار ماندن ها.اما یک چیز تا همیشه می ماند وآن هم قلب هایی است که همدیگر را لمس کرده اند…...
من همانمکه شروعش کردی!نکند دل بِکنیدل ندهیبی سر و سامان بشوم...!...
من چنان غرق شدم در توکه پیدا شدنم ممکن نیست...!!...
