متن عاشقانه کوتاه

مگر زندگى چه مى خواهد به ما بدهد
که تو از من چشم بردارى و
من نگویم
که دوستت دارم

خوشحالی مگر خانه ما چقدر دور است که مدت هاست سر نمیزنی؟

میهن، چشای نازته
اون مقتلِ دلبازته
بازم رجز واسم بخون
میهن، صدای نازته

ناز چشمان سیاهش میکشد آخر مرا...

اما، من به جان دادن در چشم سیاهش راضی ام...

دوست داشتنت روح بود
که بر جان مرده ام
زندگی بخشید

تو خورشید روز منی،
ابرهای آسمونمی،
موج های دریای من
و ضربان قلبمی ️

عشق یعنی
تپش قلبی
که فرسنگ ها دور
برایت بی بهانه آهنگ زندگی را
می نوازد...

گناه از دل نه از دیده،
از آن چشم سیاه توست...
که اینگونه اسیر کوی تو گشتم...

دل به دریا زدم وخون غزل پارو شد

چه شود حک بشود مطلع او بر کفنم

مو پریشان منی، دست به زلفت نزنی...


که سیه زلف پریشان تو برده دل ما...

دیدارت ،
چه شوق عظیمی ست
من مرده را
صبح که میشود
جانی دوباره می دهد..!

تو زیباترین حس دلتنگیِ
باران چشم های منی

نفیسه سکوت

آیا شک داری که ورودت به قلبم،
باشکوه ترین روز تاریخ
و زیباترین خبر جهان بود؟!

او قندِ روزهایِ تلخ من است.

زمهریر روز به روز بیشتر می شود
و من تو را
بهار این زمستان می دانم ...

جهان شب را صبح می کند به امیدِ
خورشید..
من به امیدِ تو...

تو ممنوع الخروجی از مرز های قلبم...!!نویسنده عطیه چک نژادیان

کاش که آغوشت
. آخرِ دنیا باشد

از دوری ماه همسایه ماه همچنان نغمه های عاشقانه می سرآید.
وکاش کس بهفمد که این عاشق دیوانه
یک شبه خیام شده است❤️

شب را فقط باید زل زد به چشمان تو...
آن وقت شب,
خودش خود به خود
به خیر میشود...


متن : وحدت حضرت زاده

درِ قلبِ من بسته بود تو از کدام در وارد شدی؟

و آغوشت
حجم کوچک شده ی
دنیا بود...

من به انکار تو برخاسته بودم
اما ناگهان
مهرت بر دلم نشست...

غزاله غفارزاده

برای تو
برای نگاهت
برای شنیدن صدایت
برای درآغوش کشیدت
هنوز هم نفس می کشم