جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
آن دل ز آستانم می رود، می ستانم می رودمی رود او می رود، چو روح ز جانم می رودآن طیر پرواز رفته سوی زمینش جای نیستغم در دل و پاییزی ام، زنهار بهارانم می رود...
