متن فرنوش همتی

قبل از اینکه تو رو ببینم
فقط یه اسم ازت شنیده بودم...
من نمیدونستم
کسی هست توی دنیا، انقدر فوق العاده و بی نظیر توی مهربونی ...
نمیدونستم،
کسی هست که، صداش از صدتا مُسکن قویتره و
لحنش با حال و هوای خوشِ شمال نسبت داره...
نمیدونستم
تو رو اگه...

بذار بگم به همه،
چقدر دوست دارم...
بگم
گرفتن دستات چقدر خوبه...
چقدر آرام بخشِ دل دیونه ی منه...
بذار بگم
درست وقتی انگشتام توی انگشتات قفل شد
جایی بودم وسط خوشبختی و شوق پرواز...
اگه دو تا بال داشتم
از این خوشی تا ناکجا اباد فقط پرواز میکردم...
بذار...

دیونه جان،
درسته هوا پسِ
اما ما بدجوری گیر تو افتادیما...
یکمی حرص این اوضاع رو میخوریم
نگران حالِ این مردیم
بفکر پول ته جیب و نون شبشونیم
اما
تو رو خیلی میخوایما...
اصلا نمیشه
یه لحظه فکرت تو این سَر نباشه...
پر از سِر این دل...
تو راز شدی...

بهم حق بده
روزی هزار بار بگم"الهی من فدات..."!
حق بده
ببینمت و قربون صدقت برم یه عالمه...
عکساتو ببوسم و
از خدا بخوام که،بمیرم برات...
حق بده
دلم تنگه،دل بزرگ و مهربونت بشه...
خنده هاتو یادم بیادُ
بیشتر عاشقت شم...!
هرکسی توی عمرش یه سری حق و حقوق داره!...