جمعه , ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
یه مردادیم با یه عالم غروریه کوهم که پیش کسی خم نشدیه زخمایی تو سینمه که براتبجز عشق تو چیزی مرهم نشدشب توی موهاتو من دلخوشمکه این خونه با چشم تو روشنهیه مردادیم عاشق پر زدنمگه عشق تو سر به زیرم کنهمنم پادشاه همه دردهاکنارم که نه جات تو قلبمهنه این تاج تخت و نه این زندگیجهانو بگیرم واسه تو کمهمنم پادشاه یه مرز بزرگیه مرزی که اندازه شونتهکدوم جنگو باید ببازم بهتکه ثابت بشه قلب من خونتهمن یه مردادیم من یه مرد...
