نرنج ای دلم! از کسی و، نرنجان کسی را؛ که دنیا ندارد دمی، ارزشِ غصّه خوردن؛ چنان زیست کن؛ تا: نباشد دلی، دل خور از تو، و نامِ نکویت، بماند به جا، وقتِ مردن! زهرا حکیمی بافقی، شعرهای انرژی مثبت.
