متن منصوری

نازنینم!
بی عشق تو دنیایی ندارم
با عشق تو ماوایی ندارم
بی عشق تو دل پناهی ندارد
با عشق تو سوز و سازی ندارد
با عشق تو رقصانه پای کوبم
بی عشق تو مستانه روانم

مونس جانم باش و عشق جوانم
مآمن روحم باش و مونس جانم

پرواز را آموختم ز تو

قفس را شکستی ز من

روی دستانت چو گل پر پر شدم

زین برون قفس

غنچه بودم ،باز شدم

بیایی بیایی

الا کلنگ بازی کنیم

فرو می نشینی تا به بالا روم

شکار چی قلبم شدی رو به بالا روم

با آن قفس شکسته دگر...