متن پرواز

آرزو به گور
خواهم رفت، می‌دانم
اما
روزی
درختی سبز می‌شود
که تو
با گازِ اولین سیبش
پرواز خواهی کرد...

چقدر در دلت شب‌ها آسمان پر از پرنده است
و تو با بال‌های زخمی
هنوز هم می‌خواهی به آسمان پر بکشی
چند تا پرنده بغلت داری، هر یک از آن‌ها را که پرواز نکرده‌اند
و نمی‌دانی کدام را آزاد کنی
کدام را در خود نگه داری
آن‌ها که در دل...

من از رقص جمعی پرستوان،
در کرانه‌‌های آسمان،
دانستم:
«عشق»،
همه،
پرواز است!

شماره 6


پرواز


دیریست که در میکده دنبال تو هستم
عمریست که از عشق تو در میکده مستم

ای آنکه نمودی دل ما را به دمی خوش
گر مست نباشم به چه باشم به چه دلخوش

خوشبو شوم امشب که تو یکدم بدمی باز
شاید که ره عشق تو امشب...

به آرزوهایم قول پرواز ب اوج را دادم..

بر روی بالهای موفقیت خود را رها میسازم و ب سمت بالا اوج می گیرم بذر امید در دلم روئیده است..

در دل شب، ماه تابان در سفر دارد مرا
شوق دیدار تو چون موجی ز سر دارد مرا

چون نسیم صبحگاهی در چمن بی‌تاب و مست
هر گلی در باغ جانم بال و پر دارد مرا

آتشم، چون آفتاب از بام گردون بی‌قرار
تنگنای آسمان بی‌بال و پر دارد مرا...

پیله‌تنیدن به تنم را نبین /
لحظه‌ی پروانه‌شدن مُثله‌ام

وقتی میل به پرواز داری هیچ وقت سینه خیز نرو !!!! جرات داشته باش و بپر...
🌱دلارام امینی🌱

با کسی که می خزد
از پروازت نگو...

امّا نمی پرد
مشت می ‎زنم به پنجره
امّا نمی پرد
خیال می کنم قفس را
اما نمی پرد
این پرنده ی دیوانه
در چشم هایم چه دیده است؟
«آرمان پرناک»

چون عقابی که بر سایه اش شک کند
بی اعتمادم
به پرواز
به بال
به خودم...
«آرمان پرناک»

دخترم،
رویای پرواز دارد و
از سختی های پر گشودن آگاه نیست!
زمانی من هم عاشق پرواز بودم و
بعد پرهایم را چیدند!
آه دختر عزیزم!
تو چون من نکن!
تمام نشستن های بعد از پرواز
با چیدن شاه پرها خاتمه خواهد یافت.








شعر: هیوا قادر
برگردان به فارسی: زانا...

هر چه پر داشتیم فروختیم /
در آسمان /
جایی برای بالیدن نیست /
تا پرده کنار رود، /
باید /
پشت پنجره /
بست بنشینیم /
«آرمان پرناک»

با لک لک ها کل کل نکن، کبوتر !
چه می فهمند آغوشِ باز تو،
یک چشم طلوع و
یک چشم غروب تو
دورانِ پروازِ کبوتر و باز رسیده
آغاز کن!
پرواز، با باز و کبوترهاست
«آرمان پرناک»

دیرست
دیگر دیرست
سینه ی آسمانم
مچاله شد...
پرنده ی خوشبختی!
دیر به پرواز درآمدی
«آرمان پرناک»

کدام پرنده
با بوى تن تو
پرواز مى کند
که باران را
این گونه
عاشقانه مى نوشم؟

دِﻳﺖِ آﺧﺮ ﻓﺮودﮔﺎه اﻣﺎم
ﻣﻴﺸﺪن ﺧﻴﺮه ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎی ﺗﻮ ﻧﮕﺎم!
ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎی ﺧﻴﺲ ﻣﻴﺰدی ﺑﺎز ﺻﺪام
ﻳﻪ ﻣﻮزﻳﮏ ﺗﻮی ﮔﻮﺷﻢ!
ﭘﻠﻰ ﻣﻴﺸﺪ ﻣﺪام
ﭼﺸﺎﻣﻮ ﺑﺴﺘﻢ
ﺗﺎ ﻧﺒﻴﻨﻢ ﻣﻴﻜﻨﻰ ﭘﺮواز
ﺗﻮ ﻣﻴﺮی و رو ﻣﻦ
ﻣﻴﺨﻮره اﺳﻢ ﺳﺮﺑﺎز
اﺻﺮارم اﻳﻨﻪ
ﺑﺒﻴﻨﻤﺖ ﻋﺰﻳﺰم
ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﺎرﻳﺦ اﻋﺰاﻣﻢ ﻓﺮداس!

_برشی از ترانه

پر پرواز دارند، پرنده های دربند


آریا ابراهیمی

تو از کنار چشم هایم می روی
اما من با نگاهی خیس
در کوچه های تلخ این شهر
به دنبال صدای نفس هایت می دوم
ای کاش بودنت تمام نمی شد
و هوای رابطه ی مان
همیشه آفتابی بود
تا به جای رقصیدن ابرهای سیاه
پرواز تو را
میان آسمان...

گاهی باید:

سوار بر قایقِ شکسته ی آرزوها،

مرزهای بیکرانِ بودن را،

با دستانی شکسته پارو زد؛

و شاپرک زیبای امید را،

از سرای سینه،

پرواز نداد!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص۵۷.

✮رویای پرواز...

نگاهی به پرنده هایی که آزادانه در آسمان اوج می گرفتند کرد.
دلش پر می کشید برای پرواز کردن، برای تجربه لذت آزادی...! برای لمس احساس رهایی...! برای فرار از این آدم ها....!
نگاهی به بال های شکسته اش کرد! با دست آن ها را لمس کرد، نرم...

وقتی منو صدا میزنی
وقتی صدای نفسهاتو میشنوم
پر پرواز پیدا می کنم
پرواز
و احساس می کنم که زنده ام
زنده ام...

_ترجمه ی برشی از ترانه ی خارجی

از من نخواه
دوستت نداشته باشم
باور نمی کنی؟
پرواز
حتی به کوتاهی سعی پروانه هم
رویایی ست...