چهارشنبه , ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
تَنهایی سبکِ مُناسبی برای زندگی نیست ..باید کسی باشَد که بشود دوستش داشت ،که بشود در نگاهَش عشق دید ،که بشود برایَش مُرد ......
من میگم،بذارین آخرش اون بامعرفته شُما باشین ..یعنی اگه طَرف بد کرد،شُما خوب بمونین ..میگم یعنی واسه اینکه بَدیارو اثبات کنین،سطحِ خودتونو نیارین پایین ..تهِ تَهش ، حتّی اگه کسی واسَتون کفَم نزنه،بازَم سازِ قلبتون کوک میزنه،شاد میزنه ..سَرتون بالاست ..بازنده ام که باشین،اون بازنده ای هستین که تا لحظه ی آخر جنگیده وبا تفاضلِ گُل قَهرمان نشده ..همین واسه زندگی بَسه ..مگه آدم از دنیا چی میخواد ،جُز یه سَره بُلند و وُجدان...
خوش بِحالتون که خواهَر دارین ..ما خواهرا خیلی غصّه تونو میخوریم ..حتّی اگه تو بهترین شَرایط باشین ..غصّه های الکیا ..مثلاً اینکه چرا تو خودتونید ..چرا سَلام که دادیم بهتون یه جوری کهانگار خوشحال نیستین،جوابِ سلام دادین ..مثلاً چرا سرِکار که میرین خسته بَرمیگردین ..البتّه اینا که هَمش حَدس و گمانه خواهرانه ست ..خُدا نکنه یه روز واقعاً ناراحت باشید ..دلمون میخواد بمیریم اگه یه روز اشک بریزین ..حتّی اگه اون اشک واسه دیدنه یه ...
