دوشنبه , ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
مهربانی، زاده انسانیت بی قید و شرط است که مهر هدیه خداوند برنفس دمیده بر انسان است؛ بی قید و شرط مهر بورزیم که رها میگردید بر عشق خداوندگار 🙏🌹۱۴۰۳/۰۱/۰۸مریم...
یکی از بزرگ ترین پارادوکس های عشق رمانتیک این است که تا لحظه ای که "رمانتیک" باقی می ماند، هرگز توانایی ایجاد رابطه ی انسانی را ندارد. تنها می تواند درام، رویدادهای مخاطره آمیز و شگفت آور، صحنه های عشقی پرحرارت و حسادت و خیانت بیافریند. امّا چنین به نظر می رسد که انسان ها تا وقتی که به جای "دل باختن"، "مهرورزیدن" را نیاموزند، نمی توانند به عنوان انسان های از جنسِ پوست و خون با یکدیگر بیامیزند....
درست همونطور که جای خدا رو هیچ کسی نمیتونه پر کنه ، گاهی جای بعضی آدمها رو هم نمی شه با فرد دیگه ای جایگزین کرد !برای انتقال منظورم اصلا بدنبال واژه های پیچیده نیستم ...چون مثل زیره به کرمان بردنه !یا چشم بسته غیب گفتن!هممون می دونیم چه آدمها یی هستند که کم نظیرن !آدم های مهربون درست مثل یه شیشه مربای شیرین ته یخچال طبقه دوم ، برای مدت زیادی نادیده گرفته میشن !نه اینکه دل رو بزنن نه اصلا ...تنها به این دلیل که همسنگ ذائقه ی ما نیستن...
