جمعه , ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
آنکس" که نگاهش نگران استدر دایره ی فهم کسی نیستغمبار ترین جمله ی عالمدر محضر گفتار بسی نیستگنجایش دنیا بغلش بودخورشید حیاتش ضربانیمانند هوا، جنگل و دریااقبال وجودش همگانیسلول به سلول شفا بخشهمدست نفس های مسیحابخشنده تر از بارش باران «بی پرسش و بی پاسخ و اما»فرجام تن از لغزش احساسلب بستن و فرسودن اجبارهی رفتن و فرسودن زانودلخستگی و سایه ی دیواریک خالق در قالب مخلوقزندانی لفافه انکاراشکی که فرو خورد و ...
