شب از ظلمت تهی می گردد شاخه های فولاد بازوان عابران را می خراشد تنها دودکش های غریبه آزاد و رها در خیابان پرسه می زنند خیابان ها معبر بی قراری مایند و ستارگان بخت ما در جوی خیابان غلتان اند.
برخی شبند باقی ستاره اند. _واسکو پوپا
