متن ادبیات جهان

اگر بتوانم قلبی را از شکستن باز دارم
بیهوده نزیسته‌ام
اگر بتوانم دردی را تسکین دهم
یا کم کنم
یا به سینه سرخی افتاده یاری دهم
به آشیانه‌اش برگردد
بیهوده نزیسته‌ام

من یک جور زندگی می خواستم
تو یک جور
نتوانستیم کیک مشترکی داشته باشیم
خودمان را خوردیم.

«پروانه ها مرا بلعیده اند»



شاید برنده جایزه بخت آزمایی بشوم
شاید دیوانه شوم
شاید انتشارات هارکورت بریس تلفن کند
یا شاید اداره بیمه بیکاری
یا آن لزبین خرپولی که بالای تپه زندگی می کند.
شاید تناسخی در کار باشد که قورباغه شوم
یا کیسه پولی به اندازه هفتادهزار دلار...

ایزومی شیکیبو:

به راحتی میتوان بیزار شد ، از این هستی ملال آور؛
اما چگونه میتوان از آن دل کند!؟
وقتی کودکی بر آن راه میرود.

چه کسی در این دنیا
سزاوار زندگی نیست
آن کس که فراموش می‎ کند
یا آن که
فراموش می شود؟

از کجا؟
جنگل ها، درختان بلوط،
از کجا می آیند؟
از زمین؟
زمین خاموش؟
برف از کجا؟
باد از کجا می آید، میان خش و خش بادبان ها؟
از زمین؟
زمین خاموش؟
پایکوبی اسب ها از کجا؟
کلماتی که کوچه ها را می پیمایند،
از کجا می آیند؟
از زمین؟...

یک مُرده
ممکن است رستاخیز کند، امّا ‏
عشقی که با نفرت خاموش شده،
دیگر زنده نمی شود!

ما هرگز نخواهیم مُرد تا وقتی جرقه ای از عشق وجود دارد،نخواهیم مُرد

وقتی زندگی زیباترین چیزی را که به شما داده
ازتان پس می گیرد،حرفی نمی شود زد
جز اینکه بگذاری رودخانه ها به جریانشان ادامه دهند.

با خودم می گفتم که زندگی همیشه دستش برایت باز نیست. خیال می کنی آن را می شناسی، اما نمی شناسی.


_ژنویو داما
_از کتابِ اگر از رودخانه گذشتی
_ترجمه ی فاطمه میری

بخوان ای پرنده ی کوچک
تو هم نظر بده،
در انتخاب نامی برای نوزاد ما!



[انیسه جیسیس - کرواسی / ترجمه ی: زانا کوردستانی]

کودکان کمک می کنند
برای هرس باغ های ملی،
نزدیک نیروگاه های اتمی.



[تروزە سیندیک - آلمان / ترجمه ی: زانا کوردستانی]

بهترین ظرف هایش را نگه می دارد
برای روزهای بهتر
مادر هشتاد ساله ام.



[تیریزا موریمینو - ژاپن / ترجمه ی: زانا کوردستانی]

در صبحگاهی پاییزی
مرد متکدی،
جایش را به دانه های برف وا گذاشت.




[فالیریا سیمونوفا - روسیه / ترجمه ی: زانا کوردستانی]

در آخرین روز تابستان هم
کرم شب تاب
نمی خواهد چراغش را ترک کند.




[لومیلا بالابانونا - بلغارستان / ترجمه ی: زانا کوردستانی]

زمستان
ردی آبی، به جای می گذارد
بر روی ساق پاها!




[جین ریشهولە - آمریکا / ترجمه ی: زانا کوردستانی]

آفتاب که بر سر آدم برفی تابید،
چند قطره عرق
در چشمانش افتاد.




[مارینا هگین - روسیه / ترجمه ی: زانا کوردستانی]

زن همسایه را عزت و احترام می گذارد
و با زن خود
همچون شب سیاه رفتار می کند.




[ناتالیا هاراک - روسیه / ترجمه ی: زانا کوردستانی]

مسئله، ذهن و سرِ مردم است.
سری که پُر است از بذرهای مفید.
کاری کنید که این مغزها به بلوغ برسند، این بذرها جوانه بزنند.

_ویکتور هوگو
_آخرین روز یک محکوم
_ترجمه ی بنفشه فریس آبادی

زمانی میفهمی عاشق شده ای
که می بینی دوست نداری بخوابی
چون واقعیت،شیرین تر از رویاهایت شده است...

_امیلی برونته
_بلندی های بادگیر
_ترجمه ی رضا رضایی

شب از ظلمت تهی می گردد
شاخه های فولاد
بازوان عابران را می خراشد
تنها دودکش های غریبه
آزاد و رها در خیابان پرسه می زنند
خیابان ها
معبر بی قراری مایند
و ستارگان بخت ما در جوی خیابان غلتان اند.

آدمی
به کودکی می ماند
که لکه ای را می مالد
می کوشد
موذیانه
ناپدیدش کند
و آن گاه نگاه می کند
لکه را بر دستانش دارد
و بر صورت گریانش ...

_ژان کوکتو
_ترجمه مینا دارابی امین

آیا فکر می کنید، چون من فقیر، ناشناخته، ساده و کوچک هستم، بی روح و بی قلب هستم؟ شما اشتباه می کنید! - من همان قدر روح دارم که شما دارید، - و همان قدر قلب! و اگر خداوند به من زیبایی و ثروت زیادی بخشیده بود، همان طور که...

«ما دانش آموزان، من و کراوس و شاخت و شیلینسکی و فوکس و پتر درازه و بقیه، در یک نقطه مشترکیم؛ در فقر و در وابستگی مطلق. حقیریم ما، حقیر تا سرحد بی لیاقتی. همه به هر کسی که یک مارک پول توجیبی داشته باشد، به چشم شاهزاده ای والامقام...