ویلای لبِ دریا برایت نمیسازم یا خانهای که پلههای مارپیچش به سرسرهای باشکوه ختم شوند اما دستِ دریا را میگیرم و میکشانمش پشتِ پنجرهی همین آپارتمانِ اجارهای تا لالایگوی خوابهایمان شود تا صبح.
